Chodź, pomaluj mój świat...

Nie wiem, czy Helena Vondráčková śpiewając Malovani Dzbanku myślami była w Zalipiu,
ale szczerze mówiąc wcale by mnie ten fakt nie zadziwił.
Jest to bowiem miejsce, gdzie oprócz dzbanków malowane są wiadra, rowery a nawet żarówki. Ba! Domy całe!

Wieś jest tak kolorowa, że wygląda, jakby wyszła wprost z kart jakiejś baśni. Praktycznie na każdym budynku można znaleźć choć maleńki ślad pięknych wzorów.
A nie jest to skansen, lecz miejsce, gdzie żyją i mieszkają ludzie. To oni sami ozdabiają swoje domostwa. Chcąc zobaczyć, co Zalipie ma do zaoferowania, dobrze zrobić sobie spacer i poświęcić na niego trochę czasu, żeby wczuć się w ten klimat i chłonąć to, czego jak sądzę nie zobaczycie w innym miejscu. Przechadzkę dobrze zacząć w Domu Malarek, wziąć mapę i podążyć za jej wskazówkami.
Koniecznie zajrzyjcie też do Zagrody Felicji Curyłowej. Nie jest ona olbrzymia, ale tak klimatyczna, że ja wchodząc na jej teren, nieswojo się czułam bez korali, wianków na głowie i innych elementów stroju regionalnego. ;)

Myślę, że mogłabym tam siedzieć godzinami, jednak czas nas nieco naglił, gdyż byliśmy w drodze na wakacje. Musiałam więc pozbierać szanowne swe cztery litery i opuścić ten piękny zakątek. Zajrzeliśmy jeszcze do pobliskiego kościoła, który nie dość, że jest pięknie ozdobiony, to sam w sobie ma bardzo ciekawą formę.

Mieliśmy to szczęście, że byliśmy tam w tygodniu, jeszcze przed rozpoczęciem wakacji, więc uniknęliśmy tłumów. Choć myślę, że jest to na tyle rozległy teren, że nawet spore ilości ludzi sobie nie przeszkadzają.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kontrowersyjny Ogród Niewiniątek

Kilkanaście lat temu zaczęły się masowe wyjazdy Polaków za granicę w celach zarobkowych. Na tej sytuacji mocno cierpiały rodziny a najbardziej dzieci, które musiały znosić rozłąkę z rodzicami. To zainspirowało artystę - Sylwestra Ambroziaka do stworzenia instalacji poświęconej Eurosierotom. Składa się ona z 22 rzeźb wykonanych z żywicy epoksydowej i można ją zobaczyć w dzielnicy Katowic - Szopienicach. Część instalacji znajduje się na terenie Browaru Mokrskich przy ul. Bednorza a część na trawniku przed nim. Pomimo tego, iż rzeźby pojawiły się już w 2015 r, do dziś wzbudzają spore kontrowersje. Jedni widzą w nich zdeformowane dzieci, inni przybyszy z obcej galaktyki. I chyba nie ma osoby, która przeszłaby obok nich obojętnie. Mnie się podobają, ale jak wiadomo o gustach się nie dyskutuje. 😉

Czytaj więcej

Sakralne ruiny w lesie

Kiedy pewnego czerwcowego wieczoru weszliśmy do lasu nieopodal Lwówka Śląskiego, nie spodziewałam się, że znajdziemy tam kawał historii. A trzeba powiedzieć, że dojście do łatwych nie należało, bo pozwoliliśmy się prowadzić wujkowi Google. I dziś wiem, że nie był to najlepszy pomysł, bo ten postanowił pokazać nam wszystkie okoliczne drzewa, krzewy i co tam jeszcze było. Całe szczęście teren nie był zbyt rozległy, bo moglibyśmy tam chodzić po dziś dzień... Kiedyśmy już tracili nadzieję, oczom naszym ukazał się cmentarz. Przeszliśmy przez resztki muru i wkroczyliśmy do innego świata. W powietrzu czuć było tajemnicę. Zawsze w takich miejscach zastanawiam się nad losem ludzi, którzy znaleźli tam wieczny spoczynek. Kim byli ci, których groby później rozkopywano? Komu poświęcono płyty nagrobne, których resztki można dojrzeć spod wszechobecnego bluszczu? Słyszałam, że grzebano tam doczesne szczątki sióstr zakonnych, które posługiwały w pobliskim domu pielgrzyma. Dom św. Szymo...

Czytaj więcej

Pałac Sybilli czyli śląski Windsor

Szczodre to niewielka miejscowość niedaleko Wrocławia. Zajrzeliśmy tam na początku roku, bo znalazłam gdzieś informacje, że jest tam stary, poniemiecki cmentarz. Ło panie... cmentarz? Toż pojechać tam natentychmiast trzeba! Jako, że u mnie chcieć to móc, już za chwilę byliśmy na miejscu. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że na terenie cmentarza był kiedyś teatr, który następnie zlikwidowano, postawiono kaplicę z przepięknym marmurowym ołtarzem a teren przyległy przeznaczono na pochówki. Pozwiedzałam nekropolię, która dosłownie tonie w zieleni, spod której wychylają się nieśmiało pojedyncze mogiły. Nad całością góruje mauzoleum, które wielokrotnie było bezczeszczone. Zapewne "poszukiwacze skarbów" uznali, że w tak okazałym grobowcu musi być pochowany ktoś ważny i bogaty, więc warto zajrzeć do środka. Bliżej drogi odnaleźć można kilka nowszych grobów, tzn powojennych na których widać ślady nieco bardziej już współczesne, czyli znicze. A przypominam, że to nie listopad. :) Z...

Czytaj więcej

Do azot i nazot

Szukaj na tym blogu